Vier weken in een totaal andere wereld. Een andere klimaatzone vol andere botanische vormen. Vier weken van inspiratie waarop ik ruim een jaar heb kunnen teren. Maar ook: zo heet dat ik niet kon nadenken als ik niet in de airco van de supermarkt of de auto was (+47 graden met een luchtvochtigheid van 95%, welkom in het subtropische deel van Spanje), waardoor de maand in mijn herinnering is verworden tot een soort koortsdroom. Tekenen in trance, schilderen als seance met als hoogtepunt het bezoek aan het Picasso museum in Barcelona.
Het resultaat? Meerdere series tekeningen. Abstract botanische vormen van agaves en cacti, tekeningen van fruit, schetsen van stadgezichten, balkons en tuinen. En schilderijen van fruit. Dus ondanks de verzengende hitte die elke originele gedachte leek te verstikken, kwam er die zomer wel degelijk iets tot wasdom.
Four weeks in a completely different world. A different climate zone full of different botanical forms. Four weeks of inspiration that I’ve been able to draw on for over a year. But also: so hot that I couldn’t think unless I was in the air conditioning of the supermarket or the car (+47 degrees Celsius with 95% humidity, welcome to subtropical Spain), which has turned the month into a kind of fever dream in my memory. Drawing in a trance, painting like a séance, culminating in a visit to the Picasso Museum in Barcelona.
The result? Several series of drawings. Abstract botanical forms of agaves and cacti, drawings of fruit, sketches of cityscapes, balconies, and gardens. And paintings of fruit. So despite the scorching heat that seemed to suffocate every original thought, something did indeed come to fruition that summer.
Schilderijen Catalonia
Wat begon met een perfect gerijpte, verdwaalde perzik voor mijn voeten tijdens een bergwandeling mondde uit in een serie van tien grote fruitschilderijen. 75 x 115 cm was het grootste formaat waar ik tot dan toe mee had gewerkt en het gaf me de mogelijkheid grote gebaren te maken en te experimenteren met kleurvlakken en lange penseelstreken.
Nog tijdens de vier weken in Catalonia ontstond er een tweedeling binnen de serie van ‘fruit in space’ en ‘fruit op aarde’, zoals ik het toen omschreef. Het spacefruit was denk ik geinspireerd op de verrassing van die perfecte perzik, alsof hij vanuit een andere dimensie naar mij was toegereisd en het concrete antwoord was op de vraag die me al anderhalve week bezighield op dat moment: wat ga ik toch in vredesnaam schilderen terwijl ik hier ben?
What began with a perfectly ripe, stray peach at my feet during a mountain hike evolved into a series of ten large fruit paintings. 75 x 115 cm was the largest format I’d worked with up to that point, and it allowed me to create grand gestures and experiment with planes of color and long brushstrokes.
During my four weeks in Catalonia, a division emerged within the series, between “fruit in space” and “fruit on earth,” as I described it at the time. I think the space fruit was inspired by the surprise of that perfect peach, as if it had travelled to me from another dimension, and was the concrete answer to the question that had been preoccupying me for a week and a half: what on earth am I going to paint while I’m here? Fruit!
Deze schilderijen zijn beschikbaar als ongespannen doeken. Je kunt ze ophangen met behulp van bamboestokjes (casual) of bevestigen in een baklijst. Inlijsten achter glas kan ook, maar houdt er daarbij rekening mee dat vanwege de grootte van de doeken het eindresultaat erg zwaar zal zijn. Bij interesse in een of meer van deze schilderijen of voor meer informatie, stuur me een mailtje: contact@franpolis.com
These paintings are available as unstretched canvases. You can hang them with bamboo rods (casual) or mount them in a floater frame. Framing them behind glass is also possible, but please keep in mind that due to the size of the canvases, the final result will be quite heavy. If you are interested in one or more of these paintings or would like more information, please email me at contact@franpolis.com
Tekeningen | Drawings
In 2020 werkte ik verder aan de schilderijen in mijn nieuwe atelier. Daar ontstond ook een serie oliepasteltekeningen geinspireerd op de inkttekeningen:
In 2020, I continued working on the paintings in my new studio. There, I also created a series of oil pastel drawings inspired by the ink drawings:
Patronen | Pattern tiles
Van de schilderijen maakte ik patroontegels die ik ooit nog een keer ga printen op sjaals, kussens, bamboeblokken, behang, inpakpapier, you name it!
I used the paintings to create patterned tiles that I will eventually print on scarves, cushions, bamboo blocks, wallpaper, wrapping paper, you name it!
Ontstaan | Background Catalonia
De zomer nadat ik mijn Hortus by Night schilderijen had afgerond, ging ik op reis naar Catalonia. We hadden een plek gevonden met atelier waar ik vier weken kon werken. Ik ging erheen zonder vastomlijnd plan van wat ik wilde gaan maken, maar met een auto volgeladen met verf, inkt, papier en negen opgespannen canvasdoeken van 75 x 115 cm. Duurde heel lang voordat ik wist wat ik wilde schilderen.
Het was die zomer bloedheet in en rondom Argelaguer (district Garrotxa in de provincie Girona), 47 graden was geen uitzondering (voor degenen die het zich nog herinneren: het was de zomer van 2019 toen het in Nederland zelfs 41 graden werd) en in combinatie met de hoge luchtvochtigheid resulteerde dat in breindode dagen gevuld met drinken, eten, dutjes doen en comateus voor je uitstaren. De enige originele ideeen die ik had, kreeg ik in de auto (airo) en in de supermarkt (airco).
Na een hele week wist ik nog steeds niet wat ik zou gaan schilderen. Het enige dat me in de verzengende hitte kon bekoren was het glanzende fruit dat ik grote pyramides op de fruitafdeling van de supermarkt in Olot lag. Papaya’s, passievruchten, zelfs granaatappels. Maar ook perziken, zo rijp dat ze op knappen stonden, bijna zwarte kersen, dieppaarse pruimen en verse vijgen. In de verfrissende airco van de supermarkt viel het fruit me op, de vormen, de kleuren. Maar eenmaal in het atelier kwam het hittegolfcoma als vanzelf weer opzetten en gingen alle vonken van inspiratie in rook op.
Tot ik het eerste weekend een bergwandeling maakte – ik weet ook niet precies wat me bezielde in dit hitte, maar van alleen maar voor je uit staren naar een wit doek kun je behoorlijk somber worden. Dus ik ging op pad. En ergens halverwege de weg naar beneden stuitte ik op een volledig gave perzik. Gewoon, op de grond. Alsof het afval was. En toen ik beter keek, zag ik er meer. Wat bleek: er stond een perzikenboom. Zoet zomergenot hing hier gewoon “for the grabs” aan een boom! Ik stond perplex. En op dat moment besloten de synapsen van mijn brein de hoge luchtvochtigheid even te vergeten en hun werk te doen: het flitste van fruitpyramiden in de supermarkt naar glanzende kleuren, naar bijzondere vormen, naar de perzik in mijn hand: de inspiratie lag hier gewoon voor het oprapen. Ik zou fruit schilderen.
Uiteindelijk resulteerden de vier weken in Catalonia in een serie van 10 fruitschilderijen met daarbinnen een tweedeling van ‘fruit op aarde’ en ‘fruit in space’, dat laatste ingegeven door die perzik die voor mij als een soort komeet voelde die dwars door tijd en ruimte was gereisd om zich voor mijn voeten te werpen. Misschien was het ook een manier om weg te blijven van groene bladvormen, want die vloekten mijns inziens verschrikkelijk met het felle oranje, roze en rood van fruit. En dankzij de Hortus by Night schilderijen wist ik hoe puik felle kleuren knalden tegen zwart.
Nieuwsgierig naar de context van deze serie binnen mijn portfolio? In dit blog kun je meer lezen.
The summer after I finished my Hortus by Night paintings, I went on a trip to Catalonia. We had found a place with a studio where I could work for four weeks. I went there without a fixed plan of what I wanted to create, but with a car loaded with paint, ink, paper, and nine stretched canvases measuring 75 x 115 cm. Once I was there, it took me a long time to figure out what I wanted to paint.
That summer was scorching hot in and around Argelaguer (Garrotxa district in the province of Girona), 47 degrees Celsius was not unusual, and combined with the high humidity, it resulted in brain-dead days filled with drinking, eating, napping, and staring into space. The only original ideas I had came while driving in the car (air conditioning) and while walking in the supermarket (air conditioning).
After a whole week, I still didn’t know what I was going to paint. The only thing that could entice me in the scorching heat was the gleaming fruit stacked in giant pyramids in the produce section of the supermarket in Olot. Papayas, passion fruit, even pomegranates. But also peaches, so ripe they were about to burst, almost black cherries, deep purple plums, and fresh figs. In the refreshing air conditioning of the supermarket, I was struck by the fruit, the shapes, the colours. But once back in the studio, the heatwave coma set in naturally, and all sparks of inspiration vanished into thin air.
Until I went for a mountain hike that first weekend—I don’t know exactly what possessed me in that heat, but just staring into space at a blank canvas can make you quite depressed. So I set out. And somewhere halfway down, I came across a perfectly intact peach. Just lying on the ground. As if it were trash. And when I looked closer, I saw more. It turned out I was standing underneath a peach tree. Sweet summer delights were just hanging there for the taking on a tree! I was stunned. And at that moment, the synapses in my brain decided to forget the high humidity for a moment and do their work: they flashed from fruit pyramids in the supermarket to shiny colours, to unusual shapes, to the peach in my hand: inspiration was simply there for the taking. I would be painting fruit for the next three weeks.
Ultimately, the four weeks in Catalonia resulted in a series of 10 fruit paintings, divided into ‘fruit on earth’ and ‘fruit in space,’ the latter inspired by that peach, which felt to me like a comet that had travelled through time and space to land at my feet. Perhaps it was also a way to avoid green leaf shapes, because in my opinion, they clashed terribly with the bright orange, pink, and red of fruit. And thanks to the Hortus by Night paintings, I knew how beautifully bright colours popped against black.
Want to find out more about the place of this body of work within my portfolio? You can read my blog about it here.